Hein van Nierop is 94 jaar en woont in verzorgingshuis Emmaus in Zoeterwoude. Waarschijnlijk is hij de oudste geboren Rietvelder. Bijna ieder jaar nog reist hij af naar het vaardorp in Hazerswoude, waar hij een bootje huurt. En dan is het genieten van de natuur en de sfeer van vroeger. Altijd vaart hij even rond het eiland van Rietveld 15, het huis met de naam Adriana Christina, waar hij geboren is.
Via Klein Giethoorn van de roeibotenverhuur kom ik met hem in aanraking. Ik ontmoet hem in huize Emmaus, waar hij al snel op zijn praatstoel zit.
“Mijn vader kocht het huis van de familie Innemee, de grote begrafenisondernemer van Den Haag. Voor deze familie was Rietveld 15 een buitenhuis, dat ze zelf hadden laten bouwen. Ook de veenplas bij het huis en wat land erom heen behoorden tot hun eigendom. Het waren voorname mensen, heel anders dan wij. Zo gingen wij naar de kapper, maar liet de heer Innemee zich naar de kapper brengen”.
Na bijna 20 jaar van zijn buitenhuis genoten te hebben, kwam de heer Innemee in datzelfde huis te overlijden als gevolg van een hartstilstand. De begrafenisstoet die vanuit het Rietveld naar Den Haag vertrok maakte diepe indruk op de Rietvelders. ‘Alle tolpoorten tussen Hazerswoude en Den Haag gingen vanzelf open als de stoet eraan kwam’.
Na het overlijden van de ‘pater familias’ wilde zoon Karel van het landhuis af. Dit huis, de veenplas en het land werden apart verkocht. De vader van Hein, Bertus van Nierop, kocht het landhuis en wat land en kocht eveneens het oude boerderijtje met schilddak dat over het water stond (Rietveld 13). Deze eeuwenoude boerderij werd overgenomen van de fam. Van den Bosch. De boerderij was niet goed meer bewoonbaar, maar als stal nog wel bruikbaar. Via een brug werd het een met het ander verbonden. Zo werd het landhuis onderdeel van een boerderij. (Zie onderstaande foto.)
In 1929 werd Hein geboren; het gezin Van Nierop zou uiteindelijk uit 8 jongens en 2 meisjes bestaan. Op de boerderij werd hard gewerkt, ook de kinderen hielpen mee. Zij groeiden allen gezond op en “thuis was het altijd heel gezellig, nooit spanningen. We hielden allemaal van spelletjes, vader en moeder ook. Maar we bleven arm. Ik kan me nog herinneren dat mijn moeder een babbelaar door vieren deelde zodat wij allemaal een stukje hadden”.
Over de oorlog vertelt hij dat de familie 2 onderduikers had. ”Ze verbleven op de stalzolder en we noemden hen Piet en Jan de Schilder, verwijzend naar het werk dat zij verrichtten. Soms, als er een razzia was, vluchtten ze naar de overkant van de vaart, waar zij zich verstopten in een boomkwekerij van Dirk van de Werf. Ook andere onderduikers lagen daar dan tussen de boompjes. En als de kust weer veilig was maakte Piet de Schilder altijd een raar jodelend geluid en dan wist je dat het goed was”.
Na de oorlog, toen hij 28 jaar was, nam Hein de boerderij over van zijn vader. Maar met 15 koeien en wat fokzeugen werd de boerderij ook voor hem geen vetpot. “Mijn broer met zijn halve hectare boomkwekerij had het beter dan ik.’’ Daarom ging hij als bijverdienste met zijn schouw zakken meel rondbrengen bij de boerderijen in het vaardorp en werd hij dus meelvaarder. Meel die door de leveranciers afgeleverd werd aan de Compierekade in het meelschuurtje aldaar. Op de vrijdag was het betaaldag, dan ontving Hein zijn sjouwgeld op de Beestenmarkt in Leiden.
Hij wilde weg uit het Rietveld: teveel gedoe, alles in en uit de boot. Extra lastig was het dat zijn land verspreid lag in het Rietveld. Daardoor molk hij op 3 verschillende plekken; ook het hooi moest vaak worden opgehaald van land dat niet bij de boerderij lag. Het was kortom hard werken en desondanks hield het gezin het hoofd maar net boven water. Een kans deed zich voor toen Ome Jan uit de Geerpolder in Zoeterwoude plots geen opvolger meer had op zijn boerderij: Zijn 13 jarige zoon was verongelukt. Hoewel de aanleiding triest was, werd de kans door Hein met beide handen aangegrepen.
Hij vertrok uit het Rietveld toen hij 36 jaar was, met vrouw en 3 kinderen, allen meisjes. Het woonhuis Rietveld 15 en de boerderij – aan de overkant van het water – werden afzonderlijk verkocht. De boerderij (Rietveld 13) werd door Cees van de Lip gekocht en samengevoegd met de daglonerswoning Rietveld 11, gelegen aan de Rietveldse vaart op het zelfde eiland. De fam. Stolwijk, die daar woonde vertrok naar de boomkwekerij in de Loete. (In 1980 zou Rietveld 11 weer afgesplitst worden van de boerderij en apart verkocht.)
In de Geerpolder ging het Hein voor de wind en kwam hij als boer ‘van de hel in de hemel’. Hij ging daar gebruik maken van een melktank en breidde uit naar 30 melkkoeien en 30 fokzeugen. Ook het gezin breidde uit; naast de 3 meiden kwamen er nog 3 jongens. Toen hij 60 was is hij gestopt met melken en ging hij nog 10 jaar ‘vetweiden’.
Naast zijn boerderij is Hein ook altijd actief geweest in de samenleving. Hij heeft veel bestuurlijk werk gedaan voor de Melkunie, het CDA, de school van zijn kinderen, het waterschap. De laatste tien jaar verricht hij mantelzorg in het verzorgingshuis, maar daar gaat hij nu wel mee stoppen. Ook al is zijn gezondheid nog steeds uitstekend!
