Het was de afgelopen weken een heerlijke lente, we hadden de keukendeur open gezet. En ineens stonden ze daar weer, de twee eendjes. ” Mogen we ook wat?”

Sinds enkele jaren verschijnen ze regelmatig aan de deur, vooral als deze open staat. En meestal worden ze dan niet teleurgesteld.

Over een maandje hebben ze een hele rij jonge eendjes, gele bolletjes, achter zich hangen. Maar helaas redden die het niet. Pa en moe zijn niet weerbaar genoeg tegen al het dierengespuis dat hier rondhangt.

Wel jammer, natuurlijk. Maar het blijven schatjes, vindt u niet?