Jan Dekker, geboren in 1893, was vanaf 1925 architect en gemeenteopzichter in Hazerswoude en Zoetermeer. Als architect ontwierp hij in beide dorpen een groot aantal gebouwen die karakteristiek zijn en te herkennen als een “Dekker-pand”. Heel wat van zijn gebouwen zijn beschermd als monument. Vooral in Hazerswoude dorp ontwierp hij een groot aantal gebouwen, zoals het oude raadhuis en de noodslachtplaats, de veldwachterswoning en de algemene begraafplaats, alle aan de Gemeneweg.
De grondige restauratie van de Hervormde kerk (1664) was zijn meesterwerk. Ook kwamen van zijn hand natuurlijk de Jan Dekkerbrug en vele vaak karakteristieke woningen, zowel in het dorp als in de buitengebieden.
Omdat hij zich ook ontwikkelde als waterbouwkundige werd hij technisch adviseur van maar liefst 19 polders in de regio en ontwierp hij verschillende sluizen.
Zo ook de Rietveldse sluis die in 1939 onder zijn ontwerp en leiding werd vernieuwd.
De sluis in het Rietveld.
Ook ontwierp hij in diezelfde periode een pand in het Rietveld, te weten de boomkwekerswoning Rietveld 10 voor de fam. B.Markus. Voor de bouw van dit huis, dat uiteindelijk 7000 gulden ging kosten, moesten alle materialen over het water. Als opzichter begaf Jan Dekker zich meermalen per boot naar deze locatie.
Rietveld 10 van Steef en Nina de Frankrijker; sinds 1939 is er veel veranderd. Maar in stijl: Dekker-kenmerken in bouwstijl , w.o. de luikjes bleven herkenbaar.
Het varen naar het in aanbouw zijnde pand vond Jan Dekker geen probleem. In tegendeel zelfs, hij hield van de buitengebieden.
Getuige ook het schilderij dat hij in 1944 maakte van de Rietveldse molen. Ook daar had hij nog tijd voor.
Jan Dekker was een actief, creatief en veelzijdig mens. Over zijn hem en zijn werk is door het Historisch Genootschap Zoetermeer in 2007 een boekje gemaakt.
Schilderij van de Rietveldse molen (1944) door Jan Dekker
Om de paar jaar neemt het aantal overnachtingsmogelijkheden in het Rietveld toe. Maar vanaf april dit jaar zorgde de Tuin van Epicurus ineens voor een flinke uitbreiding met zowel een camping als enkele vakantiehuisjes. De Tuin van Epicurus is gelegen op de boomkwekerij van Frank van Tol tussen de Smitweg 40 en het Rietveld. Sara Verhoeff geeft hieraan leiding en doet dat in compagnonschap met Van Tol. Voorheen was zij werkzaam in het toerisme in Spanje, maar is nu dus voor zichzelf begonnen.
Sara Verhoeff
In de Tuin van Epicurus (een Grieks filosoof) staan rust, natuur en vrijheid centraal. Dit vertaalt zich bijvoorbeeld in de ruime opzet van de camping, de alom aanwezige natuur en de grote ontmoetingsruimte in de kas. Deze is gezellig ingericht met planten en brocante meubels, maar heeft ook een plek waar activiteiten mogelijk zijn op gebied van yoga en meditatie, sport, kunst en cultuur.
Het Tuinhuis aan het Rietveld
De camping bestaat momenteel uit 8 staanplaatsen, die deze zomer ‘boven verwachting’ waren bezet.
Hetzelfde geldt voor de twee vakantiehuisjes, waarvan er een direct aan het vaardorp is gelegen, prachtig in de natuur. De bezoekers van de camping waren volgens Sara vooral Nederlanders en meestal uit de omliggende steden; de belangstelling voor de vakantiehuisjes kwam niet zelden vanuit het buitenland. Om het bezoek aan de Tuin van Epicurus extra aantrekkelijk te maken, kunnen de bewoners beschikken over een fiets en een roeiboot. Beide zijn bij de prijs inbegrepen. Er zijn routes uitgezet en bezienswaardigheden in de omgeving zijn/ worden beschreven.
Kampeerders rond het kampvuur
De Tuin van Epicurus is nog in ontwikkeling, zo benadrukt Sara. Maar een eerste stap is gezet. Het is de bedoeling dat er nog 2 kamers (b&b’s) bijkomen voor de verhuur en wel in het woonhuis dat op het terrein is gelegen. Ook zal het aantal campingplaatsen in de toekomst nog worden uitgebreid tot een maximum van 15.
De ‘Tuin’ blijft nog even open en zeker tot eind oktober. Wie meer wil weten kan de website bezoeken: http://www.tuinvanepicurus.eu
Vanouds is juli de hooimaand, althans de maand waarin de boeren hun hooi oogsten. Zo ook in vaardorp het Rietveld, waar tot een halve eeuw geleden veeboeren hun bestaan vonden. Ieder zomer weer werd het gras gemaaid en door zon en wind gedroogd totdat het hooi was en geschikt als wintervoer voor het vee. Maar dat ging niet zomaar, daar moest hard voor gewerkt worden. Maaien, keren, schudden, harken, opsteken; vaak moesten sommige van deze handelingen meermalen gedaan worden, afhankelijk van het weer. Tot in de jaren 40 ging dat alles met de hand, dus met de zeis, de herk en de hooivork. Vervolgens begon de mechanisatie waardoor machines het zware handwerk gingen verlichten. Al ging dit voor het Rietveld slechts gedeeltelijk op. Enerzijds omdat je er met zwaardere machines niet kon komen en anderzijds omdat veel weilanden verspreid lagen en vaak alleen over water bereikbaar waren. Machines konden daar sowieso niet komen. Voor de ene boerderij gold dit nog meer dan voor de andere. Hooien in het vaardorp bleef daardoor tot op het laatst een zware en arbeidsintensieve klus. Meestal werd daarbij het hele gezin ingeschakeld.
Hieronder oude foto’s van de familie Klaas Boer, Rietveld 25, tijdens hooitijd.
Deze machine heet de zwadkeerder (zwad = strook afgemaaid gras). De machine hiernaast is de harkmachine. Met beide kon je ook wiersen maken.
Als de weilanden om de boerderij heen lagen kon het hooi met paard en wagen worden binnengehaald.
Maar bij de meeste boerderijen moest het hooi vaak met de boot vanaf weilanden elders worden aangevoerd.
Na de corona-stilte van de afgelopen maanden heerst er weer een zomerse gezelligheid in het Rietveld. De roeiboten van Klein Giethoorn varen weer uit en dat geldt ook voor de rondvaartboot van ’t Woutje. De terrassen zijn weer open.
Langs het water is een mini-bieb verschenen. Het is een initiatief van Nop en Michèle van Rietveld 9. Bezoekers aan het Rietveld kunnen er een boek pakken om de dag er aangenaam mee te verpozen. Het boek mag mee naar huis worden genomen.
Michèle wil het aanbod aan kinderboeken in de minibieb vergroten. Mocht u kinderboeken over hebben dan kunt u haar bellen: tel: 06-81488714
Ieder jaar weer zit een zwanenpaar te broeden op een klein eilandje achter in de tuin van Rietveld 12. Maar dit jaar was het anders. Op het moment dat zij hun nest klaar hadden en hun 7 eieren begonnen uit te broeden, kwamen er twee nieuwe zwanenstelletjes in de tuin. Een paar hield zich op bij de moestuin en een ander paar bij de voordeur. Ron en Margreet, de bewoners van Rietveld 12, hadden het vermoeden dat beide stellen ook een broedplek aan het uitzoeken waren en dat bleek te kloppen.
Margreet: “Bij de voordeur was voor ons geen optie, daarom hebben we dat derde stel weggestuurd. Bovendien werd het ook wat onrustig vanwege de gebruikelijke zwanen-buren-ruzies. Het tweede stel begon al snel aan een nest te werken in de moestuin. We hebben nog even geprobeerd hun nest iets te verplaatsen maar steeds weer werd het door de zwanen teruggeplaatst. Nadat het eerste ei op 6 april was gelegd, hebben we dat maar opgegeven. We hadden al snel door dat we tot 2 meter van de zwanen konden komen: tot zover konden wij de moestuin bij het nest gebruiken. Na een week waren er 6 eieren gelegd en kwam het vrouwtje het nest bijna niet meer af. Het mannetje was in de buurt de wacht aan het houden en lag regelmatig bij de oprit.”
Het nest bij de moestuin..
..met 6 eieren..
..waarvan er hier 3 “uit”zijn.
Op 20 mei leek in dit nest iets te bewegen en al snel bleek dat het eerste kuiken net uit zijn ei was gekropen. Die dag en de dag erna volgden de andere kuikens. Nadat ze nog een paar dagen op het nest bleven, zien we ze nu regelmatig in het water langs de Dijkgraafweg en soms bij ons achter in het gras om wat zon te pakken en lekker even te luieren. ”
En hoe zat het met het jaarlijkse nest op het eilandje achter in de tuin? Margreet: “Begin mei was dit nest leeg – op 1 ei na die niet uitgekomen was. Niet lang daarna zagen wij dat stelletje met hun 6 jongen in het Rietveld voorbij zwemmen. Daar, voor het huis zouden ze zich vanaf die tijd meestal gaan ophouden.”
Het ene zwanenstel voor het huis in het Rietveld; het andere stel vaak achter het huis en langs de Dijkgraafweg.
“Twee zwanenstelletjes in de tuin en twee keer 6 jongen; ik vond het prachtig om het hele proces van zo dichtbij mee te mogen meemaken,” aldus Margreet.
In het blad Landleven van 27 maart 2020 verscheen een leuk artikel over Vaardorp het Rietveld. Het artikel gaat vooral over de periode van het boerenvaardorp. Terwijl Let Belt een rondleiding verzorgt, wordt Martien de Frankrijker geïnterviewd. Hij was in die periode veehouder en meelvaarder.
